Słyszysz Elton John i natychmiast przychodzą Ci do głowy jego masowe hity. To artysta nietuzinkowy, który przez całą swoją ponad pięćdziesięcioletnią karierę nie dał się w żaden sposób zaszufladkować to jednego gatunku muzycznego. Jego płyty oscylowały w tylu różnych gatunkach, że każdy znalazł coś dla siebie. Był i rock’n’roll, i hip-hop i muzyka filmowa (w tym niezapomniany Król Lew) czy taneczna. Jego misją było zawsze to, by Słuchacz przy tej muzyce tańczył i się dobrze bawił. Nie inaczej jest na jego najnowszej płycie Who Believes In Angels? Jest to krążek nagrany w duecie z amerykańską piosenkarką Brandi Carlile. Ukazał się 4 kwietnia 2025 roku nakładem wytwórni Interscope Records. Sesje nagraniowe odbyły się Sunset Sound Records w Los Angeles, a producentem płyty był Andrew Watt. 5 lutego mieliśmy okazję usłyszeć utwór tytułowy, który był zapowiedzią nowego wydawnictwa. Who Believes In Angels? To trzydziesty trzeci album studyjny Eltona i ósmy w karierze Carlile. Co ciekawe - duet współpracował wcześniej przy utworze Simple Things, który pojawił się na albumie Johna The Lockdown Sessions w 2021 oraz przy Never Too Late - motywie przewodnim dokumentu muzyka z 2024 o tym samym tytule. Ten ostatni pojawił się finalnie na najnowszej płycie Who Believes In Angels? Ale jeszcze do tego dojdziemy, spokojnie. Oprócz Carlile, teksty piosenek napisane zostały przez starego kumpla Eltona Johna, Berniego Taupina. Producent Andrew Watt także ma swój udział w pisaniu tekstów. Muzycy, którzy także przyczynili się do powstania albumu, to perkusista Red Hot Chili Peppers Chad Smith, były gitarzysta i multiinstrumentalista Red Hot Chili Peppers Josh Klinghoffer oraz basista sesyjny Pino Palladino. John opisał album jako jeden z najtrudniejszych, jakie kiedykolwiek stworzył, a jednocześnie jako jedno z najlepszych muzycznych doświadczeń w swoim życiu. Płakał, gdy o tym mówił. Dlatego chciałem początkowo zatytułować recenzję Szlachcic płakał, gdy nagrywał, ale Przyjaciele odwiedli mni od tego pomysłu ze względu na negatywny wydźwięk tego zwrotu. Płyta jest rzeczywiście piękna, o czym za moment się przekonacie. Dlaczego więc ów szlachcic tak rzewnie płakał i określił jednym z najtrudniejszych albumów, jakie nagrał? Jednym z problemów związanych z albumem jest utrata wzroku Johna w związku z infekcją oka. Carlile opisała proces nagrywania jako odbywający się w niesamowicie trudnym i inspirującym środowisku pracy, w którym każdy rzucał pomysły, każdy słuchał pomysłów innych..
Po tak długim wstępie przejdźmy wreszcie do samej płyty. Jak już wyżej wspomniałem, misją Sir Eltona Johna było zawsze rozbawić słuchacza i sprawił, by ten ruszył w tany. Who Believes In Angels? Faktycznie zaprasza do tańca I rzeczywiście masz ochotę chwycić ukochaną osobę i przetańczyć całą noc. Najnowszy krążek Johna przypomina wspaniałe czasy, gdy płyt słuchało się jedynie na nośniku winylowym. Rozpoczyna się utworem The Rose Of Laura Nyro i jest to idealne wejście w klimat. Powolny jego początek sprawia, że dźwięk wydaje się kapryśny, niemal jakby słuchacze budzili się z zimowego snu. Gdy “centralka” perkusji przyspiesza wraz z gitarą elektryczną, emocje rosną wraz z pierwszymi wersami tekstu. Lepszego początku Elton nie mógł sobie wymarzyć. Chwilę później jest tylko lepiej. Little Richard’s Bible sprawiło, że się rozruszałem lepiej, niż porannej kawie. Jest to jak najbardziej stosowne, gdyż piosenka jest hołdem dla amerykańskiego piosenkarza Little Richarda, znanego z energicznej muzyki i wielkiego hitu Tutti Frutti. Tamburyn tworzy rytm, którego łatwo wystukać, a energia przypomina elektryczny styl rock’n’rolla Little Richarda. Toczące się pianino tworzy napięcie dla słuchaczy, przygotowując ich na większą intensywność, w którym to wydaje się, że te partie nie mają końca. Swing For The Fences przy pierwszym odsłuchu był moją ulubioną piosenką. Wokal Brandi Carlile absolutnie błyszczy w tej kompozycji, a Elton John nie mógł jej lepiej zharmonizować. Tekst zachęca ludzi do bycia ze sobą na dobre i złe, a melodia refrenu pozostaje w głowie i nie możesz powstrzymać się od jej nucenia. Ma wszystko, co może dobrze rozpocząć dzień — optymistyczne, pozytywne teksty i pewność siebie, której ludzie potrzebują, aby przetrwać najtrudniejsze dni. Przejdźmy dalej, do Never Too Late, które nieco zwalnia tempo albumu. Ten wzruszony sesją nagraniową szlachcic pokazuje swoje niesamowite umiejętności gry na pianinie, akceptując fakt, że śmiertelność ludzka jest nieunikniona, ale… nigdy nie jest za późno, by żyć dalej. Tym razem to Carlile uzupełnia wokal Johna na początku. To jedna z tych piosenek, która jest tak perfekcyjnie napisana i wyprodukowana, że wyciska łzy z oczu i uwielbiałam każdą sekundę. Nie dziwię się, że szlachcic płakał, gdy nagrywał. You Without Me to całkowicie solowy utwór Carlile. Opowiada w nim o trudnościach związanych z macierzyństwem i patrzeniu, jak dorastają jej dzieci. Ciche brzdąkanie gitary w tle tworzy bardzo emocjonalną kompozycję, z którą mogą utożsamić się matki i uczniowe ostatnich klas szkół średnich albo też studenci. Utwór tytułowy tworzy podobny klimat jak w The Rose Of Laura Nyro. Piosenka opowiada o przyjaźni Carlile i Johna, ale może odnosić się do każdej bliskiej przyjaźni, która widziała wzloty i upadki życia. Elektryczny keyboard w całej piosence niesamowicie dobrze uzupełnia tekst Carlile. The River Man zaczyna się wolno z wokalem wspierającym i prostą gitarą, Ta piosenka zasługuje na neonowe błyszczące stroje taneczne z mnóstwem frędzli i grupę ośmiolatków z tak szerokimi uśmiechami, że myślisz, że ich twarze są w ten sposób przyklejone. Kiedy te wokale wspierające zaczynają krzyczeć za wokalem Carlile i Johna, już wiesz, że czeka Cię uczta. Żaden refren na tym albumie nie sprawia, że chcesz tańczyć tak jak ten. A Little Light ponownie zwalnia album i to w najlepszy możliwy sposób. Teksty zachęcają ludzi do bycia światłem na świecie i do kontynuowania działań, nawet jeśli wydaje się, że panuje ciemność. Nic nie mogłoby lepiej przypominać Carlile i Johna. Ich muzyka emanuje pewnością siebie, a oboje są światłami na tym świecie, więc stworzenie o tym piosenki jest naprawdę perfekcyjne. Someone To Belong To tekstowo jest perfekcyjnie opracowany, instrumentale są znacznie łagodniejsze, niż w innych utworach na tym albumie, co budzi niedosyt. To taki malutki minusik, ale tylko maleńki, bo przesłanie jest niezwykle piękne przesłanie: But even the water catches fire / Even the moon is full of holes / Hang in there, darling, won't You? / The best is yet to come. Nawet gdy życie staje się trudne, ta piosenka jest idealnym przypomnieniem, aby nadal „się trzymać”, ponieważ już kiedyś przez to przebrnąłeś, więc dasz radę ponownie. Całość zamyka When This Old World Is Done With Me. I znów te niepowtarzalne umiejętności Johna w grze na pianinie błyszczą w tej piosence, a jego pogodzenie się z nieuchronną śmiercią to idealny sposób na zakończenie tego albumu.
W 2023 roku John zakończył swoją ostatnią trasę koncertową, pozostawiając trochę znaków zapytania, co do kolejnych kroków swojej kariery na starość. W tej zamykającej album piosence When This Old World Is Done With Me śpiewa: Release me like an ocean wave / Return me to the tide / Release me like an ocean wave / Return me to the tide. John zrobił tak wiele dla świata muzyki, a ten album musiał być wyjątkowy. Czy to miłość lub pasja, które stoją za tymi tekstami, czy po prostu ogólna radość? Mam nadzieję, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Naprawdę - uwielbiam tego artystę! Ten album przypomniał mi, dlaczego - dopóki fala go nie zabierze, jak śpiewał w ostatniej piosence na albumie. A współpraca z Carlile była idealnym sposobem na ożywienie jego kariery, pokazując, że wiek nie powstrzymuje go od robienia czegokolwiek. Bardzo gorąco polecam!😍 Bartas✌☮
